يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ ۖ وَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ ۚ وَاللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ ۗ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ(سورهٔ مائده-آیهٔ ۶۷) 

ای پیامبر! آنچه را از جانب پروردگارت به سوی تو نازل شد، ابلاغ کن و اگر چنین نکنی، پیامش را نرسانده‌ای و خدا تو را از گزند مردم نگاه می‌دارد. خداوند کافران را هدایت نمی‌کند

همه چیز حول محور علی می چرخد کعبه قبله اخرین دین الهی محل تولد اوست سیده زنان عالم همسر اوست حتی رسول الله مامور ابلاغ ولایت اوست رسالتش نا تمام است اگر ولایت او را ابلاغ نکند وموقعیت این مخلوق بزرگ الهی را به خلق اعلام نکند نه فقط پیامبر بلکه اباعبدالله الحسین را بخاطر بغض علی می کشند . علی در همه زمانها جدا کننده حق و باطل است علی قسمت کنند بهشت جهنم است علی میزان است علی…. جان به قربان این روح بزرگ الهی شود که در یک جمله عظمت خود را معرفی کرد و گفت : 

وَ لَقَدْ کُنْتُ أَتَّبِعُهُ اتِّبَاعَ الْفَصِیلِ أَثَرَ أُمِّهِ یَرْفَعُ لِی فِی کُلِّ یَوْمٍ مِنْ أَخْلَاقِهِ عَلَماً وَ یَأْمُرُنِی بِالِاقْتِدَاءِ بِهِ وَ لَقَدْ کَانَ یُجَاوِرُ فِی کُلِّ سَنَةٍ بِحِرَاءَ فَأَرَاهُ وَ لَا یَرَاهُ غَیْرِی وَ لَمْ یَجْمَعْ بَیْتٌ وَاحِدٌ یَوْمَئِذٍ فِی الْإِسْلَامِ غَیْرَ رَسُولِ اللَّهِ (صلی‏ الله ‏علیه‏ وآله) وَ خَدِیجَةَ وَ أَنَا ثَالِثُهُمَا أَرَی نُورَ الْوَحْیِ وَ الرِّسَالَةِ وَ أَشُمُّ رِیحَ النُّبُوَّةِ وَ لَقَدْ سَمِعْتُ رَنَّةَ الشَّیْطَانِ حِینَ نَزَلَ الْوَحْیُ عَلَیْهِ (صلی‏ الله ‏علیه‏ وآله) فَقُلْتُ یَا رَسُولَ اللَّهِ مَا هَذِهِ الرَّنَّةُ فَقَالَ هَذَا الشَّیْطَانُ قَدْ أَیِسَ مِنْ عِبَادَتِهِ إِنَّکَ تَسْمَعُ مَا أَسْمَعُ وَ تَرَی مَا أَرَی إِلَّا أَنَّکَ لَسْتَ بِنَبِیٍّ وَ لَکِنَّکَ لَوَزِیرٌ وَ إِنَّکَ لَعَلَی خَیْرٍ (خطبه قاصعه192)

من مانند بچه ی شتر که به دنبال مادر می رود دنبال پیامبر می رفتم و او هر روز یکی از اخلاق خویش را راهنمای من قرار می داد و می فرمود تا از آن پیروی کنم. او هر سال مدتی در غار حرا به سر می برد و تنها من بودم که او را می دیدم. در آن روزها فقط یک خانوار مسلمان دو نفره در همه ی دنیا وجود داشت: «محمّد و خدیجه» و من سومین آنان بودم. من نور وحی و رسالت را می دیدم و بوی نبوت را احساس می کردم. ناله ی شیطان را به هنگام نزول وحی بر پیامبر (ص) شنیدم. گفتم: ای پیامبر خدا، این ناله ی دردناک از کیست؟ فرمود: این شیطان است که از نزول قرآن می نالد. چه از آن نومید شده است که او را بپرستند. تو آنچه من می شنوم، می شنوی و آنچه من می بینم می بینی، لیکن تو پیامبر نیستی! بلکه وزیر و همانا بر خیر هستی.

خداوند قیوم است: 

اللَّهُ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ .  بقره :255

اولی العلم قائم است:

شَهِدَ اللَّهُ أَنَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ وَالْمَلَائِكَةُ وَأُولُو الْعِلْمِ قَائِمًا بِالْقِسْطِ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ. آل عمران : 18

مرد قوام است:

الرِّجالُ قَوَّامُونَ عَلَى النِّساءِ . نساء :34

جالب اینه که غیر این سه تا از ریشه “ق ی م” اسم فاعل دیگری در قرآن برای موجوده زنده ای نیامده و سلسله مراتب چه قشنگ حفظ شده . همان رابطه تکیه گاهی که خدا برای خلیفه اش دارد همانرا امام برای امت دارد مرد هم برای خانواده اش داردمرد اگر می خواهد به خدا برسد فقط از طریق امامش ممکن است و زن فقط از طریق همسرش. یک همسر با تشخیص که زندگی را به سوی معنویت راهبری می کند که اگر بخواهیم چهارمی برای آن بگوییم به صراط “مستقیم” هدایت می کندکه همان (صراط الذین انعمت علیهم) است که یعنی همان امام.

اگر امام نداری این اجازه را داری که پیش خدا تضرع وتوبه کند تا تو را به امامت دلالت کند حواست باشد که:

بی عشق عمر آدم بی اعتقاد میره     هفتاد سال عبادت یک شب به باد میره

                                                                                                                      دکتر افشین یداللهی

علم برعکس است: در دنیا مردها عاشق زنها می شوند ولی در اسلام این ماموم است که عاشق امامش می شود صیغه عقد را زن می خواند چون می خواهد امامش را انتخاب کند ومرد قبول می کند.

از حضرت فاطمه علیها السلام روایت شده که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمودند:

 مَثَلُ الإمام مَثل الکعبة إذ تُؤتی وَ لا تَأتی؛
 

  امام همچون کعبه است که باید به سویش روند، نه آن که او به سوی آنها بیاید.
بحار الانوار ، ج 36 ، ص 353.