وَأَصْبَحَ الَّذِينَ تَمَنَّوْا مَكَانَهُ بِالْأَمْسِ يَقُولُونَ وَيْكَأَنَّ اللَّهَ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَيَقْدِرُ لَوْلَا أَنْ مَنَّ اللَّهُ عَلَيْنَا لَخَسَفَ بِنَا وَيْكَأَنَّهُ لَا يُفْلِحُ الْكَافِرُونَ ﴿۸۲﴾ سوره القصص
و همان كسانى كه ديروز آرزو داشتند به جاى او باشند صبح مى گفتند واى مثل اينكه خدا روزى را براى هر كس از بندگانش كه بخواهد گشاده يا تنگ مى گرداند و اگر خدا بر ما منت ننهاده بود ما را [هم] به زمين فرو برده بود واى گويى كه كافران رستگار نمى گردند .
امیر المومنین : (ما قال الناس لشیء “طوبی له” الا وقد خباء له الدهر یوم سوء.) نهج البلاغه حکمت 286.
این تازه قسمت بد ما جراست حتی اگر طرف خوب هم باشد : مثلا وقتی امیر المومنین در خیبر را از جا بیرون می آوردند درست است که عده ای شاد می شوند ولی عده ای هم نزدیک است از حسادت بترکند وچه روزی به سر این آقا در آوردند. آخه ما تو دنیا دنبال چی می گردیم!!!!!!!!